Στην αγορά εργασίας επικρατεί το εξής παράδοξο: από τη µια, η κρίση έχει διογκώσει σε συντριπτικό βαθµό το ποσοστό της ανεργίας (κυρίως όσον αφορά τις ευάλωτες οµάδες, γυναίκες, νέους κτλ.), ενώ, από την άλλη, υπάρχει ένας σηµαντικός αριθµός κενών θέσεων εργασίας. Σαν να µη θέλουν οι εργοδότες να κάνουν προσλήψεις. Προφανώς, δεν συµβαίνει αυτό. Απλώς, πλέον έχει παρέλθει, µάλλον ανεπιστρεπτί, η εποχή όπου αρκούσε ένα πτυχίο, ή και ένα µεταπτυχιακό ακόµα, προκειµένου κάποιος να βγει στην αγορά εργασίας και, αργά ή γρήγορα, να ξεκινήσει την επαγγελµατική του σταδιοδροµία. Πλέον το πτυχίο ή/και το µεταπτυχιακό θεωρείται (ανάλογα πάντα µε τη θέση εργασίας) κάτι το δεδοµένο. Με άλλα λόγια, το πρόβληµα δεν είναι τα τυπικά προσόντα. Είναι τα ουσιαστικά. Αυτά τα «ουσιαστικά» αποτελούν πρόβληµα, διότι δεν εντάσσονται απαραίτητα (αν καθόλου) σε κάποιο εκπαιδευτικό πρόγραµµα.
Περισσότερα στο σύνδεσμο που ακολουθεί: