Πώς να πεις ότι σε έπιασε κρίση πανικού

Την πρώτη φορά που είδα φίλη να παθαίνει κρίση πανικού νόμιζα ότι πέθαινε. Το ίδιο νόμιζε κι εκείνη – είχε τρομερή ταχυκαρδία, ίδρωνε, πνιγόταν, πίστευε ότι πάθαινε έμφραγμα ή εγκεφαλικό και δεν μπορούσε να μου εξηγήσει ακριβώς τι της συνέβαινε. Περίπου σε 10 λεπτά τα σοβαρότερα από τα συμπτώματα εξαφανίστηκαν, αν και ήταν εξαντλημένη και εντελώς τρομαγμένη. Το “‘Ολα θα πάνε καλά” δεν έπιασε αλλά δεν έπιασε και κανένα μάντρα, προσευχή ή εσωτερική ενθάρρυνση. Έκτοτε είδα πολλούς ανθρώπους γύρω μου να παθαίνουν κρίση πανικού, στη δουλειά, σε παρέες ή να μου εκμυστηρεύονται με ντροπή ότι βλέπουν ψυχολόγο επειδή παθαίνουν κρίση πανικού. Η αλήθεια είναι ότι στην αρχή, μέχρι να μάθω τί ακριβώς αντιμετώπιζαν, πίστευα απλώς ότι ήταν άγχος, αδυναμία από μέρους τους ή υπερβολή. Δεν μπορούσα να μπω στη θέση τους γιατί δεν γνώριζα αυτό το αλλόκοτο αίσθημα να ζαλίζεσαι, να πνίγεσαι και να μην μπορείς να αναπνεύσεις, να νομίζεις ότι αυτό που παθαίνεις είναι συνώνυμο του θανάτου. Αλλά και οι άλλοι φοβόντουσταν ή το θεωρούσαν ταμπού για να το επικοινωνήσουν. Ρώτησα, λοιπόν, τον ψυχολόγο Πάτροκλο Παπαδάκη τι είναι οι κρίσεις πανικού και πως αντιμετωπίζονται, και πώς μπορεί κάποιος να το πει, όταν τον πιάνει κρίση, για να τον βοηθήσουν πραγματικά.

Περισσότερα στο σύνδεσμο που ακολουθεί:

Πώς να πεις ότι σε έπιασε κρίση πανικού