Μία μετατραυματική απεικόνιση και το βραβείο Sony World Photography

22 Ιουλίου 2011 στη Νορβηγία στην κατασκήνωση της νεολαίας του Εργατικού Κόμματος της Νορνηβίας.. 77 άτομα νεκρά, 517 άτομα σώθηκαν, μνήμες και τραύματα που για άλλους επουλώθηκαν και άλλοι τα κουβαλάνε μαζί τους.. Όλα αυτά προσπάθησε να τα αποτυπώσει η φωτογράφος Αντρέα Γκιέστβανγκ, η οποία για έξι μήνες ακολουθούσε άτομα τα οποία διεσώθησαν.

Το αποτέλεσμα ήταν μία σειρά από πορτρέτα που ονόμασε One Day in History και η επιβράβευσή της γι’αυτή την εξαιρετική απεικόνιση ήταν το βραβείο L’Iris D’Or στην απονομή των Sony World Photography Awards και ο τίτλος Φωτογράφος της Χρονιάς..

Σε συνέντευξή της στη Guardian ανέφερε ότι σκοπός της ήταν να καταλάβει την επίδραση αυτού του γεγονότος σε αυτούς τους ανθρώπους.. Πολλοί της είπαν ότι ενηλικιώθηκαν μέσα σε λίγη ώρα, κάποιοι βγήκαν πιο δυνατοί, κάποιοι έμειναν με ένα αίσθημα ματαιότητας, κάποιοι εξακολουθούν να φοβούνται ότι μπορεί να τους πυροβολήσει κάποιος ξανά ενώ συνεχίζουν την καθημερινότητά τους, κάποιοι βλέπουν εφιάλτες, πολλοί είναι μόνιμα θλιμμένοι, κάποιοι έχουν ένα αίσθημα βάρους..

Όλα αυτά που μας περιγράφουν αυτοί οι άνθρωποι σχετίζονται με τη μετατραυματική διαταραχή.. Ένα κρίσιμο γεγονός, που στιγματίζει, που μας ακολουθεί, που προκαλεί επαναλαμβανόμενες αναμνήσεις, όνειρα, έντονη ψυχολογική ενόχληση, προσπάθεια αποφυγής των ερεθισμάτων που συνδέονται με το τραύμα, αποστασιοποίηση, κατάθλιψη, εκρήξεις θυμού, ευερεθιστότητα, διαταραχές ύπνου, φοβίες..

Αναλυτικότερα στο αρχείο που επισυνάπτεται.