Τον περασμένο Μάρτιο, η χώρα μας, αλλά και σχεδόν ολόκληρος ο πλανήτης, ξεκίνησε να ζει μία τελείως πρωτόγνωρη κατάσταση – αυτήν της πανδημίας και του lockdown. Η επέλαση του νέου κορονοϊού απαιτούσε τον εγκλεισμό του πληθυσμού στο σπίτι, προκειμένου να μειωθεί ο συνωστισμός, οι συναθροίσεις, οι κοινωνικές επαφές και, κατά συνεπεία, να ελεγχθεί η μετάδοση του ιού, όσο γίνεται πιο αποδοτικά.
Σήμερα, έναν χρόνο μετά, η εξάπλωση του Covid-19 εξακολουθεί να πραγματοποιείται με ταχείς ρυθμούς τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Ελλάδα, παρά την έναρξη του εμβολιασμού τον περασμένο Ιανουάριο. Έπειτα από επαναλαμβανόμενα lockdown, μέσα στους τελευταίους δώδεκα μήνες, η κοινωνία τείνει να νιώθει πιο ανασφαλής από ποτέ. Φόβος για τον ιό, κούραση από τον εγκλεισμό, αβεβαιότητα για το μέλλον είναι μερικά από τα συναισθήματα που υπερτερούν, πλέον. Ίσως, ένα από τα σημαντικότερα σημεία που έχει φέρει στην επιφάνεια αυτή η πανδημία, είναι η εύθραυστη σωματική και ψυχολογική διάσταση του ανθρώπου.
Περισσότερα για τον αντίκτυπο της πανδημίας στην ψυχολογία μας στο σύνδεσμο που ακολουθεί: