Υπομονή: Το Κλειδί Της Επιτυχίας

Το έχεις αναρωτηθεί ποτέ; Είσαι υπομονετικός ή ανυπόμονος; Η αλήθεια είναι ότι δεν γεννιόμαστε υπομονετικοί ή ανυπόμονοι. Είναι κάτι που καλλιεργείται· όχι κάτι που είμαστε. Και έχοντας επίγνωση αυτού, μπορούμε ανά πάσα στιγμή να επιλέξουμε αν θα κάνουμε υπομονή για κάτι που αξίζει ή αν θα είμαστε το ίδιο ανυπόμονοι όπως ήμασταν.Παρόλα αυτά στην εποχή μας σπανίζει το να κάνει κάποιος υπομονή για να πετύχει ένα στόχο. Να παραμένει προσηλωμένος στο πρόγραμμα που ακολουθεί, στην προπόνηση που κάνει, στην εκπαίδευση που λαμβάνει ή στο χρονοδιάγραμμα που απαιτείται για να ολοκληρώσει μια εργασία για παράδειγμα. Η κύρια αιτία που έχουμε εξελιχθεί σε πλάσματα δίχως υπομονή είναι ο τρόπος με τον οποίο μεγαλώσαμε. Στην εποχή του ’90 – ‘00 ένα παιδί μιας κλασικής μεσοαστικής οικογένειας, όπως οι περισσότεροι από εμάς, είχε τα πάντα πριν τα ζητήσει ή λίγο αφότου τα ζητούσε. Με τον τρόπο αυτό, άθελα και πάντοτε με τις καλύτερες προθέσεις, οι γονείς δημιούργησαν σε αυτή τη γενιά την ψευδαίσθηση πως οτιδήποτε θελήσει μπορεί να το έχει, απλώς, επειδή, το ζήτησε. Χωρίς να περιμένει, χωρίς να μοχθήσει, χωρίς να καταλαβαίνει, αν πραγματικά έχει ανάγκη αυτό που ζητά. Σε συνδυασμό με την ανάπτυξη της τεχνολογίας, όλα φαίνονται να έχουν γίνει ευκολότερα σε σχέση με το παρελθόν, ενισχύοντας όλο και περισσότερο την γενικότερη αντίληψη μια γενιάς με σύνθημα: τα θέλω όλα - άμεσα- τώρα.

Περισσότερα στο σύνδεσμο που ακολουθεί:

Υπομονή: Το Κλειδί Της Επιτυχίας