Η πανδημία, τα lockdown και οι περιορισμοί που τέθηκαν σε εφαρμογή (και στην Ελλάδα) πριν από περίπου έναν χρόνο για τον περιορισμό της μετάδοσης του κορονοϊού, οδήγησαν σε αυξημένη χρήση των εφαρμογών teleconferencing, όπως το Zoom. Για αυτό και, όταν αναφερόμαστε στη συγκεκριμένη κινεζική εφαρμογή, ναι μεν είναι εκείνη που βρίσκεται στο προσκήνιο (άλλωστε έφτασε από 10 εκατομμύρια χρήστες τον Δεκέμβριο του 2019 σε περισσότερους από 300 εκατομμύρια πέντε μήνες αργότερα), αλλά συμπεριλαμβάνονται και όλες οι υπόλοιπες του είδους. Κάτι σαν το «googlαρε το».
Και κάπως έτσι, φτάσαμε στο λεγόμενο «zoom fatique», την «κούραση από το zoom» που, όπως όλα δείχνουν, είναι μια πραγματικότητα των ημερών μας. Όχι μόνο καλούμαστε να χρησιμοποιήσουμε τέτοιες πλατφόρμες για πολλές ώρες, αλλά να δείχνουμε το πρόσωπο μας συνεχώς από μια κάμερα και να βλέπουμε κατά πρόσωπο (και στα μάτια) όλους τους άλλους, μαζί με τον εαυτό μας. Ναι μεν αυτό συμβαίνει περισσότερο ή λιγότερο κατά περίπτωση και βάσει των ρυθμίσεων και των αναγκών που υπάρχουν, αλλά αυτό είναι το γενικό πλαίσιο. Και κάπως έτσι, κουραστήκαμε.
Περισσότερα στο σύνδεσμο που ακολουθεί: