Πάντα το πρώτο μου άρθρο μετά τις καλοκαιρινές διακοπές έχει για μένα μία ιδιαίτερη σημασία και βαρύτητα.. Ο λόγος είναι απλός: μετά τις καλοκαιρινές διακοπές προσπαθώ να μπω σε μία διαδικασία σύντομης αξιολόγησης της περσινής «σχολικής χρονιάς», αυτών που πέτυχα, αυτών που δεν πέτυχα και να ορίσω τι θέλω και τι προσδοκώ από την επόμενη («σχολική χρονιά»)..
Πάντα όταν αναφέρω στους θεραπευόμενούς μου και στου φίλους μου τη φράση σχολική χρονιά έρχομαι αντιμέτωπη με χαμόγελα.. Ελπίζω όχι σαρκασμού, τώρα που το σκέφτομαι.. Η αλήθεια όμως είναι ότι για μένα η χρονιά δεν ορίζεται ημερολογιακά για να κάνω την προσωπική μου αξιολόγηση, αλλά με βάση το σχολικό έτος. Οπότε επιτρέψτε μου να γυρίσουμε όλοι μερικά χρόνια πίσω και να κινηθούμε με βάση την σχολική χρονιά ..
Ξεκινώντας αυτή τη διαδικασία, εντελώς τυχαία βρέθηκα να διαβάζω μία συνέντευξη του Καθηγητή Δημήτριου Νανόπουλου, στην οποία αναφέρονταν λέξεις που ήθελα να χρησιμοποιήσω στην κριτική μου και στη στοχοθεσία μου. Έτσι λοιπόν τη διάβασα με προσοχή, εντυπωσιάστηκα και ήθελα να μοιραστώ μαζί σας τα βασικά της στοιχεία και τις σκέψεις μου..
Αναλυτικότερα στο αρχείο που επισυνάπτεται.