Πολλές φορές, επιλέγουμε να ασχοληθούμε επαγγελματικά με κάτι που μας αρέσει επιφανειακά ή που μας το προτείνουν οι γονείς, οι καθηγητές και οι φίλοι μας. Συχνά, όμως, αυτή η προσέγγιση εγκυμονεί τον κίνδυνο να βρεθούμε να εργαζόμαστε σε έναν τομέα που αποδεικνύεται εντελώς ξένος προς τις έμφυτες κλίσεις και τις ικανότητές μας.
Σαν αποτέλεσμα, επιλέγουμε μια σχολή κατά προσέγγιση, βασιζόμενοι πιο πολύ στις προσδοκίες μας, παρά στην αντικειμενική γνώση που έχουμε για αυτή και τις επαγγελματικές προοπτικές που έχει.
Εναλλακτικά, εάν ήδη απασχολούμαστε επαγγελματικά κάπου, σταδιακά αρχίζουμε να νιώθουμε εργασιακά εξαντλημένοι και απογοητευμένοι από τη ζωή και την απόδοσή μας, καθώς δε νιώθουμε ότι βρισκόμαστε εκεί που πραγματικά θα θέλαμε. Ο Frans Parsons κοινωνικός μεταρρυθμιστής και «πατέρας» του σύγχρονου Επαγγελματικού Προσανατολισμού, προσπάθησε να βοηθήσει τους νέους να αποφύγουν αυτήν τη συνηθισμένη παγίδα, προτρέποντάς τους να βάλουν σε προτεραιότητα την ευδαιμονία τους:
Περισσότερα στο σύνδεσμο που ακολουθεί:
Επαγγελματικός Προσανατολισμός: Γιατί είναι τόσο σημαντικός;