Οι έρευνες δείχνουν όλο και πιο καθαρά ότι η συμπεριφορά δεν είναι απλώς θέμα θέλησης, αλλά ζήτημα πρόβλεψης. Ο νους δημιουργεί διαρκώς προσδοκίες για το τι πρόκειται να συμβεί, συμπεριλαμβανομένου και του τι είναι πιθανό να κάνεις, να σκεφτείς ή να νιώσεις εσύ ο ίδιος.
Αυτές οι προσδοκίες λειτουργούν συνήθως έξω από τη συνείδησή σου, αλλά καθοδηγούν αθόρυβα τη συμπεριφορά σου: τείνεις να δρας, να σκέφτεσαι και να αισθάνεσαι με τρόπους που ταιριάζουν στις δικές σου προσδοκίες. Έτσι, όταν οι προσδοκίες σου επιβεβαιώνονται, γίνονται πιο ισχυρές και η προβλεπόμενη συμπεριφορά αρχίζει να μοιάζει «φυσική».