Νομίζω πως όλοι μας προσμένουμε συγκεκριμένες περιόδους καθ’όλη της διάρκεια του έτους : την Παρασκευή, την περίοδο των Χριστουγέννων και του Πάσχα, τις αργίες, τις καλοκαιρινές διακοπές. Οι μέρες αυτές λειτουργούν σαν το κίνητρό μας για να χαλαρώσουμε, να αποδεσμευτούμε από την καθημερινότητα και τις επαγγελματικές μας υποχρεώσεις, να απομακρυνθούμε σωματικά, ψυχικά και συναισθηματικά από όλα αυτά που συχνά νιώθουμε σαν βαρίδια.
Διακοπές λοιπόν.. Για άλλους νωρίτερα Ιούνιο και Ιούλιο, για άλλους αργότερα τον Αύγουστο, για τους τελευταίους τον Σεπτέμβριο.
Περίοδος χαλάρωσης αλλά και ανασχεδιασμού.. Για μένα πάντα ο σχεδιασμός των στόχων μου για το έτος δεν λειτουργεί ημερολογιακά (με την λεγόμενη νέα χρονιά), αλλά κινούμαι με βάση το σχολικό έτος.
Οι πρώτες μέρες των διακοπών λειτουργούν χαλαρωτικά, αν και νομίζω πως οι περισσότεροι από εμάς δεν αντιλαμβάνονται το πρώτο διάστημα ουσιαστική απομάκρυνση από το χώρο εργασίας τους. Στην πορεία όμως όλα αλλάζουν. Αλλάζουν γιατί ουσιαστικά αλλάζει ο τρόπος σκέψης μας, αλλάζουν τα συναισθήματά μας και ως εκ τούτου τροποποιούνται οι συμπεριφορές μας.
Σκέψεις… «Επιτέλους έφυγα, επιτέλους διακοπές, δεν θα με ενοχλήσει κανένας, δεν θέλω να ακούσω τον ήχο του τηλεφώνου, δεν θέλω να ακούω άλλες φωνές».. Νομίζω πως αυτές είναι μόνο μερικές από τις σκέψεις που αναπαράγονται στο μυαλό όλων μας όταν ακούμε τη λέξη διακοπές.
Συναισθήματα… «Χαρά, ανακούφιση, ικανοποίηση»…
Αναλυτικότερα στο αρχείο που επισυνάπτεται.