Προσπαθώ να μάθω να μου συγχωρώ τα λάθη μου, όσο μεγάλα ή μικρά κι αν είναι. Να πάψω να είμαι αυτή που φυλακίζει τον εαυτό μου, να μην νιώσει, να μην αγαπήσει, να μην πει αυτό που θέλει, μόνο και μόνο από τον φόβο του λάθους. Να μην με σκοτώνω στο βωμό της συνείδησής μου, πιο κριτική και αυστηρή απ’ όλους. Φοβάμαι να εκτεθώ, να τσαλακωθώ. Και οι άλλοι πως με αντιμετωπίζουν έτσι; Με κρεμούν με το τσιγκέλι τους σαν πρόβατο σωστό. Με συζητούν πίσω από τις κλειδαμπαρωμένες ψυχές τους. Οι επιτυχημένοι άνθρωποι θεωρούν τα λάθη τους «σαν αποτέλεσμα των πράξεών τους», ενώ οι αποτυχημένοι άνθρωποι παίρνουν τα λάθη τους πολύ προσωπικά, τα αντιμετωπίζουν με πικρία και απογοήτευση, αυτό τους οδηγεί σε στασιμότητα, έτσι δεν ξαναπροσπαθούν από φόβο να μην αποτύχουν ξανά.
Περισσότερα στο σύνδεσμο που ακολουθεί: