Όταν ξυπνώ το πρωί και διασχίζω το σαλόνι που είναι τακτοποιημένο, που έχει μινιμαλιστική εικόνα, και δεν υπάρχουν άχρηστα αντικείμενα εδώ κι εκεί, αισθάνομαι ήρεμος και χαρούμενος.
Όταν, από την άλλη, περνώ από το σαλόνι και βλέπω στοιβαγμένα παιχνίδια, βιβλία και άλλα πράγματα παντού, τρελαίνομαι με αυτό το χάος.