Στα τέλη της δεκαετίας του 1990, η ηθική παρενόχληση στο χώρο εργασίας κίνησε το ενδιαφέρον των ερευνητών και θεωρείται μία από τις σοβαρές μορφές παρενόχλησης, με τοξική επίδραση στο εργασιακό περιβάλλον. Πρόκειται για ένα φαινόμενο που έχει σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις τόσο στην υγεία, την ασφάλεια των εργαζομένων και την ποιότητα της εργασιακής τους ζωής όσο και στα παραγωγικά αποτελέσματα και την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων (Παπαλεξανδρή,2011).
Στο παρόν άρθρο γίνεται αποσαφήνιση του όρου της ηθικής παρενόχλησης και παρουσιάζονται οι τρόποι έκφρασης και οι παράγοντες εκδήλωσης του φαινομένου. Εν συνεχεία, γίνεται αναφορά στα στάδια και στις κατηγορίες του φαινομένου. Το άρθρο ολοκληρώνεται με προτάσεις που έχουν στόχο την πρόληψη και αντιμετώπιση του φαινομένου και οι οποίες θα αποτελέσουν σημαντικό εργαλείο για τις επιχειρήσεις, για τον εργοδότη/διευθυντή, αλλά και για τον εργαζόμενο.
Αναλυτικότερα στο αρχείο που επισυνάπτεται.