Η ανάμνηση μπορεί να ανήκει στο παρελθόν όμως έχει μια πολύτιμη δυναμική, μας κάνει ανθρώπους, τόσο στο εδώ και το τώρα όσο και για το μέλλον. Μέσα από τις αναμνήσεις πλέκουμε την ταυτότητά μας, προσδίδοντας μια συνέχεια του εαυτού μας στο χρόνο και έχοντας κωδικοποιήσει ποιοι είμαστε, τι έχουμε καταφέρει, τι ονειρευόμαστε για τον εαυτό μας και ποιοι θέλουμε να είμαστε. Οι αναμνήσεις γεννούν τόσο την ικανοποίηση από τις εμπειρίες όσο και μια υπαρξιακή αγωνία.
Δεδομένου ότι η αναπόληση του παρελθόντος συνδέεται με το πώς λειτουργούμε ως άνθρωποι, δεν αποτελεί σύμπτωση το γεγονός ότι ποικίλες ψυχικές διαταραχές «μαρτυρούν» και κάποια διαταραχή μνήμης.
«Φαίνεται πως η μνήμη μας απατά με πολλούς τρόπους.»
Περισσότερα στο σύνδεσμο που ακολουθεί: