Έως το 2030 οι εργαζόμενοι (γενιά Ζ) αναμένεται ότι θα αποτελούν περίπου το 1/3 του παγκόσμιου ανθρώπινου δυναμικού και οι ανάγκες τους φαίνεται να διαφέρουν σημαντικά από αυτές των προηγούμενων γενιών.
Σε ένα εργασιακό περιβάλλον που διαρκώς μεταβάλλεται καλούνται να αντιμετωπίσουν τεράστιες προκλήσεις, να ξεπεράσουν εμπόδια, να εναρμονίσουν τις αξίες της εταιρείας που εργάζονται με τις προσωπικές τους.
Οι μισθοί ξεκινούν συνήθως από τον κατώτατο (880 ευρώ μεικτά), με περιορισμένες προσαυξήσεις λόγω έλλειψης προϋπηρεσίας. Οι ευκαιρίες για υψηλότερες αποδοχές εξαρτώνται από την εκπαίδευση, την εξειδίκευση και την κάλυψη από κλαδικές συμβάσεις. Παρά τις μικρές αυξήσεις, η οικονομική πίεση, η χαμηλή αγοραστική δύναμη και η εργασιακή αβεβαιότητα τους οδηγούν στα όριά τους. Πολλοί εργάζονται με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, εποχικές δουλειές ή πλατφόρμες gig economy (π.χ., delivery), που προσφέρουν χαμηλή σταθερότητα και παροχές.
Περίπου το 38% των ενηλίκων της γενιάς Ζ πιστεύουν ότι αντιμετωπίζουν μεγαλύτερη δυσκολία να αισθανθούν οικονομικά ασφαλείς απ’ ότι οι γονείς τους στην ίδια ηλικία, κυρίως λόγω της οικονομίας, όπως έδειξε πρόσφατη έκθεση της Bankrate.
Μόνο τυχαίο δεν είναι που οι περισσότερες έρευνες εντοπίζουν το εργασιακό άγχος της iGeneration στα ύψη και την εργασιακή ικανοποίηση στα τάρταρα.