Η συναισθηματική νοημοσύνη, γνωστή και ως EΙ (Emotional Intelligence), είναι ένας μετρήσιμος δείκτης (όπως και το IQ που μετράει την ευφυΐα) και αναφέρεται στην ικανότητα να αναγνωρίζουμε τόσο τα δικά μας συναισθήματα όσο και των άλλων, με σκοπό να χειριζόμαστε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις καταστάσεις που προκύπτουν και τις σχέσεις μας με τους άλλους.
Στη βιβλιογραφία την πρώτη αναφορά σε όρο διαφορετικό αν και συμπληρωματικό του IQ, τη βρίσκουμε το 1983 από τον ψυχολόγο Howard Gardner, ο οποίος πρώτος αναφέρθηκε σε ένα μοντέλο πολλαπλής νοημοσύνης, που περιλαμβάνει επτά τύπους: γλωσσική, μουσική, λογική-μαθηματική, αντίληψης του χώρου κιναισθητική, διαπροσωπική και ενδοπροσωπική νοημοσύνη.
Οι δύο τελευταίοι τύποι, που ερμηνεύονται ως η ικανότητα να κατανοεί κάποιος πλήρως τους άλλους και τον εαυτό του αντίστοιχα, αποτέλεσαν και τη βάση για να «χτιστεί» ο όρος της συναισθηματικής νοημοσύνης, ο οποίος και τελειοποιήθηκε προς τα τέλη της δεκαετίας '90 από τον Daniel Goleman, που θεωρείται ο ισχυρότερος οπαδός της.
Ο Goleman υποστήριξε με σθένος την έννοια αυτή και προέβη σε πολύ σημαντικές έρευνες, προκειμένου να τεκμηριώσει τη σημασία της, τόσο στις διαπροσωπικές μας σχέσεις, όσο και στον εργασιακό μας χώρο. Σε μία από αυτές, και μετά τη συλλογή στοιχείων από σαράντα εταιρίες, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι συναισθηματικές δεξιότητες είναι δυο φορές πιο σημαντικές για να ξεχωρίσει κάποιος στην εργασία του, σε σύγκριση με τις καθαρά νοητικές ικανότητες και την εξειδίκευση. Χαρακτήρισε δε αυτή την εκτίμηση μετριοπαθή σε σχέση με την πραγματικότητα.
Περισσότερα στο σύνδεσμο που ακολουθεί:
Συναισθηματική νοημοσύνη: 2 φορές πιο σημαντική στο χώρο εργασίας από το IQ