Η ενδοσκόπηση δεν είναι πάντα κάτι το έμφυτο στον άνθρωπο. Από τα παιδικά μας χρόνια κιόλας, μαθαίνουμε να βλέπουμε τον εαυτό μας μέσα από τα μάτια τρίτων, των γονιών μας και των συνομήλικων μας και μέσω αυτών επαληθεύουμε τον εαυτό μας, καθώς και μέσω αυτών αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο γύρω μας και τον ρόλο μας σε αυτόν. Λειτουργούμε όπως όταν πηγαίναμε στο σχολείο όπου, ως μαθητές περιμέναμε την αναγνώριση και την αποδοχή της δασκάλας, σε τέτοιο μάλιστα βαθμό, ώστε σπάνια εμείς μπορούσαμε να αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας. Η οπτική όμως αυτή προωθούσε κατηγορίες για αλαζονική συμπεριφορά, παρά οδηγούσε στην αυτογνωσία και την αυτοβελτίωση.
Περισσότερα στο σύνδεσμο που ακολουθεί: