Όταν ήμουν μαθήτρια της τρίτης λυκείου, θυμάμαι έναν πολύ αγαπημένο μου καθηγητή μαθηματικών να μου λέει: «Δήμητρα, ναι, λύνεις τις ασκήσεις τελικά. Παίρνεις το άριστα που θέλεις. Όμως γιατί πρέπει να πηγαίνεις από το δύσκολο δρόμο ενώ μπορείς να λύσεις την άσκηση πιο γρήγορα και πιο εύκολα;» Τότε δεν μπορούσα να κατανοήσω πώς θα μπορούσε να γίνει αυτό. Ο τρόπος σκέψης μου ήταν αυτός και πίστευα ότι με τίποτα δεν θα μπορούσε να αλλάξει. Έκλεινα τα μάτια και τα αφτιά στα hints & tips που προσπαθούσε να μου περάσει ο συγκεκριμένος καθηγητής. Πέρασαν πολλά χρόνια για να καταλάβω τι ήθελε να μου πει. Πέρασαν πολλά χρόνια για να καταλάβω ότι όλα είναι θέμα οπτικής, η οποία βασίζεται σε συγκεκριμένες πεποιθήσεις.
Περισσότερα στο σύνδεσμο που ακολουθεί: