Ξέρω. Ακούγεται σκληρό και άδικο να χαρακτηρίζω κάποιον ως άτολμο χωρίς να τον γνωρίζω. Έχω όλες τις αποδείξεις πως τέτοιοι υπάρχουν πολλοί! Πάρα πολλοί!! Παρακάτω σας παραθέτω τρεις πολύ πρόσφατες ιστορίες, ανάμεσα στις δεκάδες που συναντώ τον τελευταίο χρόνο (ίσως γιατί έγινα πιο παρατηρητική?). Τα πρόσωπα που εμπλέκονται σε αυτές τις ιστορίες μπορεί να μας διαβάζουν τώρα, αλλά δεν θα ακούσουν κάτι καινούργιο. Ήδη ξέρουν την άποψη μου. Πελάτης μου με καλεί και με ενημερώνει πως αναζητά προσωπικό για μία πολυτελή ξενοδοχειακή μονάδα στην Κέρκυρα. 1 μάγειρα, 1 receptionist και 1 για restaurant service. O μισθός δελεαστικός. 1500€ καθαρά + ένσημα + δωρεάν διαμονή/διατροφή και δουλειά για τουλάχιστον 6 μήνες + την προοπτική να δουλέψεις εκεί και το επόμενο καλοκαίρι (αν αποδειχθείς καλός στη δουλειά σου). Καλώ λοιπόν αντίστοιχα, 3 γνωστούς που ξέρω ότι είτε υπό-αμείβονται είτε είναι άνεργοι.
Περισσότερα στο σύνδεσμο που ακολουθεί:
3 πραγματικές ιστορίες: Φταίει μόνο η ανεργία? Ή μήπως ο φόβος, και η ατολμία?