Αν θέλω να ζήσω τη ζωή που μου αξίζει και τόσο πολύ λαχταρώ, είναι απαραίτητο (για μένα) να μάθω να ξεπερνάω τους φόβους μου. Ο φόβος είναι ο μεγαλύτερος καταστροφέας των ονείρων και έχει εμποδίσει, περισσότερο από κάθε τι άλλο, αμέτρητους ανθρώπους να αποκτήσουν όλα όσα επιθυμούν. Ανεξάρτητα από το πόσο είμαστε επιτυχημένοι ή όχι, όταν κάτι μας καθηλώνει και δεν μας αφήνει να προχωρήσουμε μπροστά, είναι κάποιος φόβος που μας εμποδίζει να κάνουμε τις απαραίτητες ενέργειες για την επιτυχία μας. Έχει ενδιαφέρον η άποψη ότι γεννιόμαστε μόνο με δύο φόβους. Το φόβο του δυνατού θορύβου (κρότου) και το φόβο της πτώσης. Τι γίνεται άραγε με τους υπόλοιπους φόβους μας; Της δημόσιας ομιλίας; Της αντιπαράθεσης; Του να είσαι τέλειος; Της αποτυχίας ή του ακόμα μεγαλύτερου, της επιτυχίας; Αν δεν γεννηθήκαμε μαζί τους, μήπως αυτό σημαίνει ότι τους έχουμε αποκτήσει κάποια στιγμή μεγαλώνοντας;
Περισσότερα στο σύνδεσμο που ακολουθεί:
Υπάρχουν δύο τρόποι να αντιμετωπίσεις το μέλλον: Με φόβο ή με προσμονή