Στο πλαίσιο του κύκλου ομιλιών «Ξενάγηση στο Κρητικό Παρελθόν», αύριο στις 6 το απόγευμα στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Κρήτης, η Αθηνά Κυριακάκη – Σφακάκη, θα αναπτύξει το μιλήσει για την παρουσία του λίθου στη μινωική πραγματικότητα, που απέτρεψε και αποτρέπει τη λήθη του παρελθόντος.
Η μινωική λιθοτεχνία κατέστη Ληθοκτόνος της μινωικής καλλιτεχνικής έκφρασης. Οι Μινωίτες εξέλιξαν τη λιθοτεχνία, την οποία ανέβασαν στο επίπεδο υψηλής καλλιτεχνικής έκφρασης, χωρίς να φείδονται χρόνου. Αν η εξέλιξη του δημιουργήματος δεν ικανοποιούσε τις προσδοκίες του δημιουργού, ο λιθοξόος άφηνε το μισοτελειωμένο αντικείμενο στην άκρη και ξεκινούσε νέο, εξηγώντας την παρουσία πολλών μισοτελειωμένων αντικειμένων στα μινωικά εργαστήρια των λιθοτεχνών. Τα λίθινα μινωικά δημιουργήματα είναι φορείς πληροφοριών ποικίλων θεμάτων της μινωικής πραγματικότητας. Μαρτυρούν σχέσεις, ατομικές, κοινωνικές και διακρατικές, εικονοποιούν ήθη και έθιμα και καταδεικνύουν τη συνέχεια τεχνών και τεχνικών, την συνέχεια πολιτισμών, αντιλήψεων, συνηθειών, σχέσεων γενεών, τη συνέχεια της ίδιας της ζωής.
Οι μινωίτες λιθοτέχνες μέσω της «ορθοαλαβάστρωσης» πέτυχαν την κάλυψη των τοίχων με τεράστιες πλάκες αλαβάστρου, με αποκορύφωμα τον ανυπέρβλητο συνδυασμό αισθητικής, λεπτότητας και πολυτέλειας. Πρωτοπόροι επίσης τόλμησαν το «πάντρεμα» λίθων και μετάλλων.