Δεν είναι λίγες οι φορές που πασχίζουμε να πειθαρχήσουμε στα πρέπει και στα deadlines. Επίσης, δεν είναι λίγες οι φορές που ενώ μία εσωτερική φωνή μας παρακινεί να υλοποιήσουμε τις ιδέες μας - από το να γράψουμε ένα άρθρο μέχρι το να κάνουμε τα πρώτα βήματα σε ένα νέο project μας - και μάλιστα νιώθουμε και ενθουσιασμένοι, τελικά καθόμαστε μπροστά στον υπολογιστή και δεν κάνουμε τίποτα εποικοδομητικό ή δεν κάνουμε το πρώτο βήμα γιατί φοβόμαστε ότι το status quo δεν θα μας αποδεχθεί. Όμως, από την άλλη, βλέπουμε ανθρώπους που δρουν σύμφωνα με το action plan που έχουν εκπονήσει, πιστοί στις επί μέρους δράσεις και στους στόχους που έχουν τεθεί από τρίτους ή έχουν θέσει οι ίδιοι στον εαυτό τους. Βλέπουμε ανθρώπους που δεν τους βγάζει από τη σειρά τους κανένας περισπασμός. Αυτούς τους αποκαλούμε και «ρομποτάκια». Υπάρχουν και οι άλλοι. Εκείνοι οι αντάρτες. Εκείνοι οι άνθρωποι που όχι μόνο δεν κάνουνε αυτά που πρέπει να κάνουνε, αλλά πάνε κόντρα στα πλάνα και στους κανόνες, είτε γιατί έχουν άλλη άποψη, είτε γιατί δεν ανέχονται να τους επιβάλλουν συγκεκριμένες δράσεις, είτε γιατί κοντράρουν για να κοντράρουν.
Περισσότερα στο σύνδεσμο που ακολουθεί: