Σύμφωνα με την Αριστοτελική φιλοσοφία η Eυδαιμονία αποτελεί το ύψιστο αγαθό στη ζωή μας και έναν ρυθμιστή της συμπεριφοράς του ανθρώπου. Η έννοια της Ευδαιμονίας ενέχει μία νομοτελειακή συνέχεια πράξεων που συντελούν την μετάβαση από το εν δυνάμει ον, στο εν ενεργεία ον. Η Ευδαιμονία ορίζει την συνεχή προσωπική ανάπτυξη και κατανόηση του εαυτού μας, ενώ αποτελεί διακριτή έννοια από αυτή της ευτυχίας, ως συνώνυμη της ολοκλήρωσης, σύμφωνα με τους αρχαίους Έλληνες. Η Eυδαιμονία, άλλωστε, αντλεί το νόημα και τη δυναμική της από την “τελολογική” φιλοσοφία.