Ο όρος της επαγγελματικής εξουθένωσης (burnout) χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1974 από τον ψυχαναλυτή Herbert Freudenberger. Το σύνδρομο σχετίζεται με την ψυχική και σωματική εξάντληση των εργαζομένων και οφείλεται σε ενδογενείς και εξωγενείς παράγοντες που εμποδίζουν τη δημιουργία μιας ρεαλιστικής εικόνας που έχουν οι εργαζόμενοι για το εργασιακό τους περιβάλλον αλλά και για τον ίδιο τους τον εαυτό.
Περισσότερα στο σύνδεσμο που ακολουθεί: