Οι υπερβολικά υψηλές προσδοκίες, η μη αποδοχή λάθους και κυρίως η αναζήτηση του «τέλειου» μπορεί να δυσχεράνουν την εργασιακή καθημερινότητα αντί να οδηγήσουν στην επίτευξη στόχων και αποτελεσμάτων.
Η Rebecca Knight, lecturer, Wesleyan University και αρθρογράφος στο Harvard Business Review, αναφέρει ότι η τελειομανία είναι «δίκοπο μαχαίρι». Από τη μια πλευρά, μπορεί να παρακινήσει κάποιον να επιδιώκει το μέγιστο δυνατό αποτέλεσμα με προϋπόθεση το έργο του να είναι υψηλής ποιότητας. Από την άλλη, όμως, μπορεί να προκαλέσει περιττό άγχος και τελικά, να υπονομεύσει την ποιότητα της εργασίας σε βάθος χρόνου και να επιβραδύνει τους ρυθμούς εξέλιξης. Το ζητούμενο, λοιπόν, είναι το εξής: Πώς μπορεί κάποιος να εκμεταλλευτεί τη θετική διάσταση της τελειομανίας και να μετριάσει την αρνητική; Ποια μέτρα ή τακτικές μπορούν να συμβάλουν στον έλεγχο μίας τέτοιας κατάστασης; Πώς οι άλλοι μπορούν να βοηθήσουν;
Περισσότερα στο σύνδεσμο που ακολουθεί: