Τμήμα Ιατρικής

Γενικές πληροφορίες:

Οι απόφοιτοι του Τμήματος Ιατρικής ασχολούνται με τη φροντίδα της υγείας των ανθρώπων, παρέχοντας υπηρεσίες με στόχο την πρόληψη, τη διάγνωση και τη θεραπεία των ασθενειών. Μια χαρακτηριστική ιδιαιτερότητα του ιατρικού επαγγέλματος αποτελεί η υψηλή εξειδίκευση, που οδηγεί με τη σειρά της στην δημιουργία πολυάριθμων ειδικοτήτων, οι οποίες εντάσσονται σε τέσσερις βασικούς τομείς: α) της παθολογίας, β) της χειρουργικής, γ) της κλινικοεργαστηριακής και εργαστηριακής ιατρικής και δ) της ψυχιατρικής. Ο γιατρός που εργάζεται στον τομέα της παθολογίας εξετάζει κλινικά τον άρρωστο, αξιολογεί τις απαραίτητες κάθε φορά ακτινολογικές, μικροβιολογικές και άλλες ειδικές εργαστηριακές εξετάσεις, κάνει τη διάγνωση της ασθένειας, και υποδεικνύει την κατάλληλη φαρμακευτική ή κλινική αγωγή για τη θεραπεία. Ο γιατρός που εργάζεται στον τομέα της χειρουργικής κάνει χειρουργικές επεμβάσεις για να θεραπεύσει διάφορα τραύματα, ασθένειες ή διαταραχές των οργάνων του ανθρώπινου σώματος, αφού μελετήσει την περίπτωση κάθε ασθενή για να επιλέξει την καταλληλότερη χειρουργική μέθοδο. Συνεργάζεται με τον αναισθησιολόγο που κάνει τη νάρκωση και μετεγχειρητικά υποδεικνύει και παρακολουθεί την αγωγή και θεραπεία. Ο γιατρός που εργάζεται στον τομέα της κλινικοεργαστηριακής και εργαστηριακής ιατρικής κάνει διάφορες εργαστηριακές εξετάσεις (μικροβιολογικές, αιματολογικές, κυτταρολογικές, ακτινολογικές) για τη διάγνωση μιας ασθένειας. Εφαρμόζει εργαστηριακές μεθόδους θεραπευτικής αγωγής, όπως την ακτινοθεραπεία, τη χημειοθεραπεία και άλλες, εφαρμόζοντας και μεθόδους και άλλων συναφών κλάδων (βιολογία, χημεία). Ο γιατρός που εργάζεται στον τομέα της ψυχιατρικής ασχολείται με την πρόληψη, τη διάγνωση και τη θεραπευτική αντιμετώπιση των ψυχικών παθήσεων. Οι μέθοδοι που χρησιμοποιεί, περιλαμβάνουν φαρμακευτικές αγωγές, συμβουλευτική ή διάφορες ψυχολογικές και ψυχαναλυτικές συνεδρίες. Οι γιατροί όλων των ειδικοτήτων συνεργάζονται στενά μεταξύ τους ανάλογα με τις ανάγκες κάθε περιστατικού και διατηρούν αρχείο με το ιατρικό ιστορικό των ασθενών τους. Οι συνθήκες καθημερινής εργασίας και οι αμοιβές-παροχές του συγκεκριμένου επαγγέλματος ποικίλουν ανάλογα με το εκάστοτε εργασιακό πλαίσιο απασχόλησης και την ειδικότητα του ιατρού.

Παραδείγματα πιθανών θέσεων εργασίας:

• ως νοσοκομειακοί ιατροί, με πλήρη και αποκλειστική απασχόληση σε Δημόσια ή Ιδιωτικά Νοσοκομεία και Κλινικές ή σε Κέντρα Υγείας
• ως ελεύθεροι επαγγελματίες, παρέχοντας τις υπηρεσίες τους στο ιατρείο τους, σε ιδιωτικές κλινικές και διαγνωστικά κέντρα, στο σπίτι των ασθενών
• ως ιατροί οι οποίοι παράλληλα με το ιατρείο τους κατέχουν και μια έμμισθη θέση στον ευρύτερο τομέα του δημοσίου, στην τοπική αυτοδιοίκηση, σε κοινωφελή ιδρύματα, τράπεζες, ασφαλιστικούς οργανισμούς (Ε.Ο.Π.Υ.Υ., Ι.Κ.Α., Ο.Α.Ε.Ε., κλπ)
• σε Διεθνείς μη Κερδοσκοπικούς Οργανισμούς (π.χ. Unicef, Γιατροί Χωρίς Σύνορα κα)
• σε ερευνητικά κέντρα και Πανεπιστήμια

Προσωπικό προφίλ και δεξιότητες που χρειάζεται να διαθέτει ο απόφοιτος για τη σταδιοδρομία του:

Για την επαγγελματική του δραστηριοποίηση ο γιατρός χρειάζεται να είναι διατεθειμένος να εργαστεί με ανθρώπους που αντιμετωπίζουν δυσκολίες ιατρικής φύσης συχνά πολύ σοβαρές και το ενδιαφέρον του για τα ανθρώπινα προβλήματα να συνάδει με τους κανόνες της ηθικής και της ιατρικής δεοντολογίας. Ο γιατρός πρέπει να διαθέτει ερευνητικό πνεύμα, να είναι λεπτολόγος, σταθερός και προσεκτικός στις κινήσεις του κατά την εκτέλεση χειρουργικών, κλινικών, εργαστηριακών χειρισμών και τη χρήση ευαίσθητων οργάνων και συσκευών. Χρειάζεται να έχει υπομονή, παρατηρητικότητα, σωματική και ψυχική αντοχή, εχεμύθεια ευγένεια και ευσυνειδησία. Επίσης, απαραίτητο είναι να ενημερώνεται διαρκώς για τις εξελίξεις στην ιατρική επιστήμη καθ' όλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του. Για το λόγο αυτό, είναι απαραίτητο να συμμετέχει σε συνέδρια και να παρακολουθεί την επιστημονική βιβλιογραφία της ειδικότητάς του. Τέλος, πρέπει να έχει καλή επικοινωνία με τους ασθενείς του και να συνεργάζεται αρμονικά με τους συναδέλφους του, το υγειονομικό και το υπόλοιπο νοσοκομειακό προσωπικό και άλλους επιστήμονες όπως υπαγορεύουν οι απαιτήσεις για διεπιστημονικής προσέγγισης.

Ο απόφοιτος χρειάζεται:

• Λογικο-μαθηματική, αναλυτική και συνθετική σκέψη
• Ειδικές ικανότητες (έμφαση στη λεπτομέρεια, παρατηρητικότητα, καλή όραση, μνήμη, προσοχή, οργανωτικότητα, μεθοδικότητα)
• Πρακτικές δεξιότητες (π.χ. λεπτή κινητικότητα και επιδεξιότητα στη χρήση υλικών, εργαλείων, οργάνων κλπ)
• Καλή γνώση ξένων γλωσσών και κυρίως της αγγλικής
• Δεξιότητα χρήσης Η/Υ, ενεργού αναζήτησης και επεξεργασίας πληροφοριών και δεδομένων
• Κοινωνικές δεξιότητες: αποφασιστικότητα, επικοινωνία, συνεργασία, υπευθυνότητα, συνέπεια, πειθαρχία, προσαρμοστικότητα και ευελιξία, ικανότητα ιεράρχησης προτεραιοτήτων, διαχείρισης και οργάνωσης χρόνου
• Επιθυμία για δια βίου ενημέρωση, εκπαίδευση και κατάρτιση

Σε παρόμοιες θέσεις εργασίας μπορεί να εργάζονται και απόφοιτοι:

• των Τμημάτων Ιατρικής

Ενδεικτικές μεταπτυχιακές σπουδές:

Μετά τη λήψη του πτυχίου τους οι απόφοιτοι του Τμήματος Ιατρικής, εκτός από την ειδικότητα που ακολουθούν, μπορούν να κάνουν και μεταπτυχιακές σπουδές σε επιμέρους αντικείμενα της Ιατρικής όπως: στην Χειρουργική π.χ. Ήπατος-Χοληφόρων-Παγκρέατος, στην Κοινωνική Ψυχιατρική, στην Επεμβατική Ακτινολογία, στην Ιατρική Φυσική-Ακτινοφυσική, στη Μοριακή & Εφαρμοσμένη Φυσιολογία, στην Θρόμβωση-Αιμορραγία-Ιατρική των μεταγγίσεων κ.α.

Πορεία σταδιοδρομίας:

Οι απόφοιτοι του Τμήματος Ιατρικής είναι υποχρεωμένοι να υπηρετήσουν για ένα χρόνο σε αγροτικό ή ημιαστικό ιατρείο (N. 4208/2013, ΦΕΚ 252 τ.Α΄, 18-11-13). Η άδεια ασκήσεως επαγγέλματος, την οποία χρειάζονται, χορηγείται από το Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας κατόπιν υποβολής αίτησης στη Νομαρχία (Διεύθυνση Υγείας του Νομού). Αφού λάβουν την άδεια άσκησης επαγγέλματος, υποχρεωτικά εγγράφονται στον Ιατρικό Σύλλογο της περιοχής όπου θα ασκήσουν το επάγγελμα. Μετά τη λήψη του πτυχίου μπορούν να κάνουν αίτηση για να ειδικευτούν σε μία από τις αναγνωρισμένες ιατρικές ειδικότητες, οι οποίες αποκτώνται σε πανεπιστημιακές κλινικές ή αναγνωρισμένα νοσηλευτικά ιδρύματα. Συχνά η αναμονή για το ξεκίνημα της ειδικότητας μπορεί να είναι πολυετής, και ο χρόνος αναμονής ποικίλει ανάλογα με την ειδικότητα και το νοσοκομείο στο οποίο θα την αποχτήσουν. Η διάρκεια της ειδικότητας κυμαίνεται από 3 μέχρι 7 χρόνια και διαφέρει για την κάθε ειδικότητα. Ορισμένες ειδικότητες απαιτούν πριν την κύρια άσκησή τους 2 έως 4 εξάμηνα Χειρουργικής ή Παθολογίας (π.χ. 2 εξάμηνα Χειρουργικής για την Οφθαλμολογία ή 4 εξάμηνα Παθολογίας για την Γαστρεντερολογία). Στο τέλος της ειδικότητας τους οι ειδικευόμενοι ιατροί δίνουν εξετάσεις (μέχρι τρεις φορές) για να πιστοποιηθεί η επάρκειά τους ως ειδικών γιατρών. Μετά την απόχτηση της ειδικότητας, οι γιατροί μπορούν να ασκήσουν το επάγγελμά τους ως ελεύθεροι επαγγελματίες σε δικό τους ιατρείο, να εργαστούν στο Δημόσιο (σε δημόσιο νοσοκομείο ως ιατροί του ΕΣΥ, σε ασφαλιστικό οργανισμό κλπ) ή στον ιδιωτικό τομέα (σε ιδιωτικά νοσηλευτικά ιδρύματα, κλινικές κλπ). Μετά την απόκτηση της ειδικότητας του ο ιατρός που επιλέγει να εργαστεί στο δημόσιο τομέα της Υγείας προσλαμβάνεται σε νοσοκομείο με το βαθμό του Επιμελητή Β. Η προαγωγή του στον επόμενο βαθμό, του Επιμελητή Α, προϋποθέτει προϋπηρεσία τουλάχιστον τεσσάρων χρόνων και την προκήρυξη αντίστοιχης θέσης. Πέντε χρόνια αργότερα, και εφόσον πάλι προκηρυχθεί θέση, ο ιατρός μπορεί να προαχθεί στο βαθμό του Διευθυντή Κλινικής. Οι ιατροί του ΕΣΥ δεν έχουν δικαίωμα να διατηρούν ιδιωτικό ιατρείο και να ασκούν ιδιωτική ιατρική. Ο γιατρός που θα ακολουθήσει πανεπιστημιακή σταδιοδρομία, μπορεί παραλλήλως να διατηρεί και ιδιωτικό ιατρείο. Τέλος. ιδιωτικό ιατρείο μπορούν να διατηρούν και οι ιατροί που εργάζονται σε ιδιωτικές κλινικές ή ιατρικά κέντρα.